هر روز به محض بیدار شدن سیصد کلمه آزاد نویسی کنید.
شما در صفحات صبحگاهی برون ریزی محض دارید. لازم نیست نوشتههای شما سروته داشته باشد. هرچه از ذهنتان میتراود بدون هیچ سانسوری به جمله تبدیل کنید. زور بزنید هرطور شده سه صفحه را کامل کنید. فرض کنید تعداد خطوط صفحه شما ده سطر است هر سطر را با ده کلمه پر کنید به این فکر نکنید که سه صفحه زیاد است یا نگویید هر روز چه بنویسم. فکر ما روزانه هزاران جمله با خود میگوید همین جملهها و افکار خستهکننده که در سرتان میگذرد مکتوب کنید. قلم که بهدست بگیرید نوشتههای شما پیش میرود.
این که میپرسید نمیشود یک یا دو صفحه باشد؟
چرا اول صبح؟
چرا سه صفحه؟
اصل ماجرا زیر همین سه صفحهی اول بیداری است. ممکن است شما عضو باشگاه پنج صبحیها باشید یا ده صبح بیدار شوید. در هر صورت صبح شما وقتی است که از خواب بیدار میشوید.
شما با نوشتن سه صفحه به دید تازهای میرسید. قدرت شما در گسترش دادن متن افزایش مییابد.
صفحات صبحگاهی را بلافاصله بعد از بیدار شدن، در حال خواب و بیدار، قبل از اینکه موبایل چک کنید، قبل از به آشپزخانه بروید و قبل از خوردن صبحانه بنویسید زیرا آنلحظه ناخودآگاه شما فعالاست. ده تا پانزده دقیقه آزادنویسی نویسی کنید.
مسیر را اشتباه نروید، به نوشتن رمان و داستان کوتاه فکر نکنید، بیسروته بنویسید. هر سطری راجع به یک موضوعی بنویسید. با جملهای شروع کنید بین نوشتن از موضوع خارج شوید و هرجور که دلتان میخواهد تمام کنید.
جولیا کامرون که صفحات صبحگاهی طراحی کرده میگوید من به محض بیدار شدن سریع دست بهکار میشوم و بیوقفه مینویسم.
بعد از مدتی که این تمرین را انجام میدهید جنس نوشتههای شما تغییر میکند و اگر درست پیش بروید در طول زمان که نوشتهها کنار هم قرار میگیرد شما گنجی دارید که همه ندارند. بعد از یکسال نحوه برخوردتان با کلمات را بهخوبی مشاهده میکنید، تحول دستخطتان را میبینید، درگیری ذهنی خود را با امروزتان مقایسه میکنید، اینکه قبلا نگرانیهایتان چه بود؟ دغدغههایتان چه بود؟
و الان چه میخواهید؟
به شرط آنکه حتی یکروز هم متوقف نشوید، تداوم داشته باشید و این یادداشت را حفظ کنید.
راهکاری برای حفظ تمرین صفحات صبحگاهی:
برای انجام تمرین صفحات صبحگاهی لازم است محیط را با اهدافتان سازگار کنید.
شما نمیتوانید ادعای نوشتن داشته باشید اما دفتر و قلمتان را در کمد جا دهید و وکلید را جایی بگذارید که دور از دسترستان باشد. لپتاپ را جایی قرار دهید که نتوانید راحت با آن کار کنید. میز کارتان جوری تمیز کنید که حاضر نیستید حتی مدادی روی آن بگذارید. کتابها را طوری تمیز و مرتب از بزرگ به کوچک در قفسه بچینید که دلتان نمیآید به آن دست بزنید.
لازم است محیط را طوری مساعد کنید که یادآور کارتان باشد.
در ساعت کاری موبایل کنار خود نگذارید، خاموش کنید و دور از خود نگه دارید.
ساعتی یا دقایقی برای خود خلوتی بسازید، در خلوت طاقت خود را بالا ببرید و ذهنتان را تنها به نوشتن مشغول سازید.
ممکن است اوایل کمی سخت باشد اما بهتدریج که پیش میروید به این خلوت نیاز پیدا میکنید و علاقهمند میشوید.
و اگر هدفمند پیش بروید میز کارتان را زیاد خلوت نمیکنید، تنهار گردگیری دارید. لپتاپتان خاموش نمیکنید زیرا مدام با کیبورد کار دارید.
همانطور که موبایل عضوی از بدنتان شده و حتی در سرویس بهداشتی به شما چسبیده، میز کار نیز عضوی از اعضای زندگیتان میشود. قلم و کاغذ را مثل موبایل کنار خود نگهدارید تا از هر نکتهای ایدهای بسازید.
سال ۱۴۰۱ متفاوتترین سال را برایتان آرزو دارم. موفق باشید💞
یک پاسخ
۸۵۵woe