کمال‌گرایی سدِّ مقاومی است که مانع نوشتن می‌شود.
کمال‌گرایی شما را دچار به هم ریختگی می‌کند. شک و تردید به ذهن‌تان می‌اندازد. مدام در گوش‌تان وزوز می‌کند که بی‌نقص بنویس، عالی بنویس، جوری بنویس که خواننده شما به‌به و چه‌چه کنند و متن شما را شاهکار ببینند.
کمال‌گرایی قاتل قلم شماست.
وقتی ایده‌ای به فکرتان می‌آید و از قلمی کردن ایده عاجز می‌مانید، با خود می‌گویید الان ذهنم خالی‌ست بعداً می‌نویسم. به‌خاطر کمال‌گرا بودن قلمتان را روی میز رها می‌کنید یا سیستم‌تان را خاموش می‌کنید و از پشت میز بلند می‌شوید.
وقتی پشت میز کار قرار می‌گیرید به محض انگشتتان روی کیبورد حرکت می‌دهید یا خودکار می‌گیرید، منتقد درونتان را کنار بگذارید و بگویید می‌خواهم بدترین و چِندِش‌آورترین شکل نوشتن را ارائه دهم. بگویید می‌خواهم افتضاح ترین شکل ممکن را تایپ کنم. می‌خواهم جز به خراب کردن نوشتن به هیچ چیز فکر نکنم و تا وقتی کلّ محتویات ذهنم را تبدیل به نوشتن نکرده‌ام دست از روی کیبور برنمی‌دارم.
هرجا کمال‌گرایی اسیرتان کرد و مانع نوشتن‌تان شد بگویید هیچ ایرادی ندارد. الان می‌نویسم بعداً فرصت بازنویسی دارم.
کارتان که تمام شد از پشت میز بلند شوید به آشپزخانه بروید و میوه، شربت، یا هر تنقلاتی که دوست دارید بخورید. چند ساعتی سراغ نوشته‌های خود نروید، بگذارید مدتی بماند و خیس بخورد. مثل قبل از پختن حبوبات که چند ساعتی اجازه خیس خوردن می‌دهید.
حالا برگردید سراغ کامپیوتر. وقتش رسیده که بازنویسی کنید. اینجا منتقد درونتان را فعال کنید، کاملا کمال‌گرا باشید و با وسواس آنچه را تایپ کرده‌اید با صدای بلند روخوانی کنید و متن‌تان را با دقت بررسی کنید. به‌خوبی متوجه کم و زیاد و اضافه گویی خود می‌شوید، قسمت‌هایی را بردارید، بخش‌هایی را اضافه کنید، نقص‌هایش را برطرف کنید.
از خراب کردن واهمه نداشته باشید که در این‌صورت هیچ‌وقت نمی‌نویسید.
دوباره برگردید و متن ترتمیز خود را از نو روخوانی کنید.
همینگوی می‌گوید: مست بنویسید، هوشیار بازنویسی کنید.
بهترین‌ها برای‌تان آرزو دارم🌸
برای شرکت در دوره نویسندگی با شماره
۰۹۱۰۷۱۱۱۴۸۶ درتماس باشید🌷
آخرین دیدگاه‌ها