کم کردن فاصله بین مغز و دست

همه این دغدغه را داریم که چرا آنچه در ذهن داریم را نمی‌توانیم به زیبایی نوشتاری کنیم.

لازم است بدانیم که هیچ فرمولی یا دستگاهی وجود ندارد که گفت‌وگوی ذهنی را به راحتی قلمی کند.

این مشکل تنها در نوشتن نیست، در طراحی و نقاشی نیز مشاهده می‌شود.

خیاطی که طراحی لباس در ذهنش است تا در کارش مهارت لازم پیدا نکند دچار همین دغدغه است.

آشپزی که تاکنون املت ساده‌ای نتوانسته به خوبی درست کند ذهنیات طعم پخت غذا دارد اما از توانش خارج است.

در هر عرصه‌ای تصوری که از کارش دارد با آنچه انجام می‌دهد فاصله زیادی دارد.

نوشته‌ای که ارائه می‌دهیم با آنچه در ذهنمان می‌گذرد به‌قدری فاصله دارد که حال‌مان از نوشتن خود به‌هم می‌خورد. خیال‌بافی می‌کنیم که کاش پرینتری اختراع می‌شد، به مغزم وصل می‌کردم و آنچه که در ذهن داشتم پرینت می‌گرفت.

همه دوست دارند سیمی به مغزشان وصل می‌شد تا آنچه در ذهنشان می‌گذشت به کاغذ انتقال دهند، بدون هیچ گرفتاری و دردسری.

زیاد نوشتن را به‌هیچ‌وجه دست‌کم نگیریم. و انجام دهیم. بهانه مسافرت، بچه، دیدوبازدید، شب‌نشینی را کنار بگذاریم. البته منظور این نیست که تمام وقت مشغول نوشتن شویم و از تفریحات دور بمانیم. همه چیز به جای خود. نویسنده انزواطلب نیست. هم از تفریحات لذت می‌برد و هم از خواب کافی. نویسنده از اوقات بیداری خود بهترین استفاده را می‌برد. نوشتن را به پرسه‌ زدن‌ بیخود در شبکه‌های اجتماعی ترجیح می‌هد. از فرصت‌ها به بهترین نحو بهره می‌برد. حسرت‌ها را با فرصت‌ها معاوضه می‌کند. زمان را بیهوده هدر نمی‌دهد. از نوشتن فاصله نمی‌گیرد. در شرایط سخت که هیچ فرصتی نیست، هرچند کوتاه و مختصر و تنها با نوشتن یک جمله خودرا تحسین می‌کند.

نویسنده جدّی به‌خاطر کم کردن فاصله ذهن و دست، هزینه روزانه نویسی را می‌پردازد تا به توانمندی برسد و وقتی ایده‌ای در ذهنش شکل می‌گیرد به خوبی اجرا کند.

علت اصرار بر زیاد نوشتن و اینکه در هر موقعیتی که هستید از نوشتن غافل نشوید‌‌‌؛ کم کردن فاصله ذهن و دست است که تنها با زیاد نوشتن ممکن است. هیچ میان‌بری وجود ندارد.

هر لحظه که احساس می‌کنید از خودگویی شکنجه می‌شوید ذهنیت خود را به جمله تبدیل کنید.

مسلم است که در یکی‌دوسال اولیه، آنچه که انتظار دارید نمی‌شود و نمی‌توانید ذهنیات خود را به خوبی بیان کنید. باید بپذیرید که تمام نویسندگان این مراحل را طی کرده‌اند تا به دست‌آورد رسیده‌اند.

برای اینکه فاصله ذهن و دست کم شود لازم است این فیزیوتراپی قلمی صورت گیرد.

مطالعه متنوع در پیشبرد اهداف موثر است. آنچه در ذهن داریم قلمی کنیم و به دیگران انتقال دهیم.

کنار نوشتن بمانید که اگر تحمل کنید روزی فرا می‌رسد که نوشته‌های زیباتر از تفکراتتان بر صفحه کاغذ آورده‌اید. جذاب‌تر از این چه می‌تواند باشد؟