آموزش

ابتدای روز که بیدار می‌شوم با خود عهد می‌بندم که امروز بیشتر از روزهای قبل می‌نویسم. اما هرچه مُصِرترم کمتر سراغ لپ‌تاپ می‌روم. مدام مشغول

ویلیام فاکنر می‌گوید: هرکس هرطور که می‌خواهد و در توانش هست می‌نویسد. اول باید بد بنویسی تا بعدها بتوانی بهتر بنویسی. آیا بد نوشتن آسان

گاهی از وبلاگ‌نویسی دور می‌افتم و چیزی برای انتشار ندارم. هرگاه از نوشتن صفحات صبحگاهی فاصله می‌گیرم دچار ننوشتن می‌شوم. اگر یک روز نوشتن را

در لغت‌نامه‌ها آمده نویسنده کسی است که می‌نویسد، آنکه نوشتن می‌داند. نویسنده نقاشی است که با ایده‌های ذهنی‌اش رویای مخاطبانش را به تصویر می‌کشد. جهان

_سلام دفتر! +چه وقت سلام کردنه؛ تو که نیم‌ساعته داری روی سفید منو خط میندازی؛ سلام کردنت دیگه چه صیغه‌ایه؟ حرفی واسه گفتن نداری خب

نویسنده با نوشتن مشکلات را از سر راه برمی‌دارد. زمان را به بیهودگی و وقت را تلف نمی‌کند. با انجام کارهای گوناگون به دست‌آوردهای مهم

نو‌شتن لازمه آموختن است. کسی که نمی‌تواند افکارش را در قالب مکتوب بیان کند نمی‌شود دانش‌آموخته دانست. اما یادگیری نوشتن محصول فرایندی است که بدون

ابتدای مسیر نوشتن گاه متنی می‌نویسید که برای‌تان جذاب و لذت‌بخش است. چندباره می‌خوانید و هربار از نوشته خود کیف می‌کنید. به مرور که پیش

گاهی موضوعاتی را می‌بینیم یا توصیه‌هایی می‌شنویم که به ظاهر ساده‌ به‌نظر می‌رسند اما در اجرای آن با سختی‌ها مواجه می‌شویم. نمی‌شود فقط فکر کرد